نقش منیزیم در بدن چیست؟

منیزیم چهارمین ماده معدنی فراوان در بدن انسان است و چندین نقش مهم در سلامت بدن و مغز شما ایفا می کند. منیزیم به صورت عمده ۶۰ درصد در استخوان و ۲۶ درصد در عضلات وجود دارد و در واقع، در بیش از ۶۰۰ واکنش در بدن نقش دارد. یکی از نقش های اصلی منیزیم این است که به عنوان یک کوفاکتور یا مولکول کمکی در واکنش های بیوشیمیایی که به طور مداوم توسط آنزیم ها انجام می شود، عمل می کند. مطالعات نشان داده است که دریافت مقدار بالای منیزیم با افزایش چگالی استخوان در ارتباط است. در واقع منیزیم یک فاکتور رشد استخوانی است و در تشکیل کریستال های استخوانی شرکت داشته و سبب استحکام استخوان ها می شود. منیزیم در عضلات نقشی مخالف اثر کلسیم دارند، در واقع منیزیم شل کننده ی عضلانی بوده و کلسیم نقش منقبض کنندگی دارد.

دیگر نقش منیزیم در بدن، توانایی آن در تشکیل کمپلکس با اسید نوکلئیک است که نتیجه ی این واکنش تغییرات فیزیکی-شیمیایی DNA و RNA می باشد. منیزیم به تبدیل غذا به انرژی کمک می کند و در ایجاد پروتئین های جدید از اسیدهای آمینه دخالت دارد و همینطور به تنظیم انتقال دهنده های عصبی کمک می کند که پیام ها را در سراسر مغز و سیستم عصبی ارسال می کنند. به این ترتیب، ضروری است که افراد روزانه به اندازه کافی منیزیم را در رژیم غذایی خود دریافت کنند تا سالم بمانند.

فواید منیزیم

تغییر روند پوکی استخوان

پژوهش‌های متعددی نشان داده است کلسیم همراه با مکمل منیزیم تراکم این عنصر را در استخوان بهبود می‌بخشد. کمبود منیزیم سوخت‌ و ساز کلسیم و هورمون‌های تنظیم‌کننده کلسیم را تغییر می‌دهد که در نهایت به پوکی استخوان منجر می‌شود. مقدار دریافت منیزیم بسیار مهم است، زیرا از پوکی استخوان جلوگیری می‌کند.

جلوگیری از بیماری‌های قلبی ـ عروقی

یکی از مهم ترین فواید منیزیم کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروق کرونری است.

نتیجه تحقیقات تغذیه‌ای نشان داده است دریافت مقدار کافی منیزیم خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد. کمبود منیزیم خطر تپش نامنظم قلب یا آریتمی قلبی را افزایش می‌دهد؛ بنابراین مصرف مقدار کافی و توصیه‌شده مکمل‌های غذایی منیزیم ممکن است برای دستگاه قلبی ـ عروقی سودمند و مفید باشد.

تنظیم فشارخون

منیزیم نقش مهمی در تنظیم فشار خون طبیعی دارد. مکمل های منیزیم در کنار رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزی که منابع بسیار خوب پتاسیم و منیزیم هستند همیشه با کاهش خون در ارتباط بوده است.

دیابت

تحقیقات نشان می‌دهد افراد دارای کمبود منیزیم در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم و رتینوپاتی (شبکیه چشم دیابتی) شدید هستند. منیزیم به سوخت‌ و ساز کربوهیدارت ها کمک می‌کند و بر ترشح و فعالیت انسولین تاثیر می‌گذارد ، بنابراین میزان گلوکز خون را کنترل می‌کند . با دریافت ۱۰۰ میلی‌گرم منیزیم در روز، ۱۵​درصد خطر ابتلا به دیابت نوع دوم کاهش می‌یابد.

میگرن ، بی‌خوابی و افسردگی

از دیگر فواید بی‌شمار سلامت بخش منیزیم می‌توان به درمان میگرن، بی‌خوابی و افسردگی اشاره کرد. همچنین ثابت شده است منیزیم اشکال شدید اختلالات روانی چون حملات پانیک (ترس شدید و بیمارگونه)، استرس، اضطراب و آشفتگی های روانی را بهبودمی بخشد. مکمل های منیزیم شدت چنین حملاتی را کاهشِ چشمگیری می‌دهند و ممکن است در میزان دفعات بازگشت این حملات موثر باشند.

علائم کمبود منیزیم

ار علائم کمبود منیزیم می توان به این نشانه ها اشاره کرد:

- خستگی

- ضعف

- بی حسی و گزگز در دست و پا

- سردرد

- حالت تهوع

- تغییرات شخصیتی

- اضطراب و افسردگی

- انقباضات و گرفتگی عضلانی

- تشنج

- ریتم غیر طبیعی قلب

- فشار خون بالا

- اسپاسم عروق کرونر قلب

- مشکلات هورمونی در زنان

- کم خوابی و مشکلات خواب

غذاهای حاوی منیزیم

به دلیل اینکه منیزیم جزء اساسی کلروفیل گیاهان است، سبزیجات با برگهای سبز تیره از منابع خوب منیزیم هستند. دانه ها، مغزها، حبوبات، دانه های غلات و سبزیجات از دیگر منابع خوب منیزیم هستند و شیر هم به عنوان یکی از منابع نسبتا خوب به شمار میرود.

بطور کلی از منابع غذایی دارای منیزیم می توان به: بادام و بادام زمینی، آوکادوو، تخمه ی کدو تنبل و آفتابگردان، شکلات تلخ، ذرت بو داده، دانه ی چیا، جو دو سر و … اشاره نمود.

مکمل منیزیم

پزشک یا کارشناس تغذیه ممکن است مکمل‌های منیزیم را فقط در مواردی که فرد واقعا دچار کمبود است توصیه کنند، مثلا برای افرادی که جذب منیزیم کمی دارند یا بیماری‌های زمینه‌ ای دارند که ممکن است از مصرف کافی منیزیم جلوگیری کند.هرکسی که قصد مصرف مکمل منیزم را دارد، باید ابتدا با پزشک مشورت کند تا از تداخلات احتمالی آن با سایر داروها و مکمل ها آگاه شود.